Spektakl toczy się wokół trzech historii inspirowanych: nowelą Prospera Mérimée „Lokis” i biografiami dwóch artystów – wizjonerskiego litewskiego fotografa Vitasa Luckusa, jego

mmmm

kontrowersyjnym stylem życia (zakończonym zabójstwem i samobójstwem) i niekonwencjonalnym podejściem do fotografii oraz Bertranda Cantata, wokalisty francuskiej grupy rockowej Noir Désir, który podczas krótkiej wizyty w Wilnie zabił swoją ukochaną, słynną francuską aktorkę Marie Trintignant. Jedną z osi spektaklu jest analiza strachu i tego, co wymyka się spod kontroli. Drugą – odtworzenia obrazu. Widzimy wiele obrazów, słyszymy wiele „prawd” i „faktów”, ale nigdy nie wiadomo, czy są one fałszywe, czy prawdziwe, czy to rzeczywistość, czy tylko jej obraz. Tak jak w fotografii – obraz to odtworzenie, duplikat prawdziwego obiektu: ekspozycja, działanie światła, punkt widzenia fotografa – wszystko to decyduje o tym, jak prezentuje się rzeczywistość na obrazie. Oryginalne podejście Vitasa Luckusa do fotografii i jego idee zostały wybrane jako forma retransmisji spektaklu, który balansuje na granicy teatru i kina, eksploruje prawdy, znaczenia i zdarzenia poprzez obraz. Obraz jest wszystkim. Obraz jest powielany tyle razy, że tworzy tę fałszywą prawdę (fake truth), w którą zaczynamy wierzyć. Ale czy może pokonać samą rzeczywistość?

W spektaklu występuje długa sekwencja bardzo głośnej muzyki.

Czas trwania: 3h z 1 przerwą 

Fot. A. Vasilenko/ D. Matveje